
Het merendeel van de auto’s was van binnenlandse of Er zijn steeds meer buitenlandse auto’s op Germanië: Bijna één op de tien auto’s is geïmporteerd. Buitenlandse voertuigen moeten speciale systemen en onderdelen hebben, en worden dus aangepast aan de Duitse wegen en rijomstandigheden. De modificaties aan buitenlandse voertuigen omvatten alles van luchtinlaten tot spoilers.
Het onderhouden van buitenlandse auto’s in een Duitse garage is heel anders dan in een Amerikaanse of Canadese garage. De meeste van onze auto’s moeten direct worden behandeld: De Duitse wetgeving schrijft voor dat de auto moet worden teruggebracht naar het land van fabricage als hij niet binnen vier jaar of 100 mijl van Duitsland is gebruikt. Uiteraard wordt hier niet altijd op toegezien, maar het is een principe dat buitenlandse eigenaars ervan weerhoudt hun aankoopdocumenten te “beletteren” zodat het lijkt alsof de auto uit een ander land is ingevoerd. Het werk wordt gedaan, en de auto wordt in Duitsland wettelijk geregistreerd op naam van de eigenaar (of, in speciale gevallen, de voorschothouder). Het papierwerk wordt dan verscheept of vervoerd naar de nieuwe eigenaar, meestal via een autotransporteur, en vervolgens bij nadere inspectie gecontroleerd op echtheid. Elk detail van deze procedure wordt prachtig uitgelegd in de Duitse handleiding voor het buitenland. Het is letterlijk een Duitstalige handleiding, en daarom wordt van Beierse ambtenaren verwacht dat zij die kunnen lezen. Bij nadere inspectie zullen de ambtenaren ook letten op eventuele deuken waardoor de titel volgens de Beierse wet onaanvaardbaar zou worden.
Waarschijnlijk het meest kwetsbare type buitenlandse auto, en bijgevolg ook het moeilijkst aan te pakken, is het klassieke model. Helaas vallen klassieke auto’s niet onder de Beierse wet, en zelfs indien dit wel het geval zou zijn, zouden deze auto’s de uiterst strenge “vervangingsonderdelentest” moeten doorstaan. Buitenlandse auto’s van dit type zijn in de regel dubbel gewikkeld. Zij moeten onafhankelijk van elkaar worden getest en geregistreerd op het document met de juiste hamers en vallen. Bovendien moet u, als u een voertuig met dubbele titel in Duitsland probeert te registreren, de koper eerst een aankoopfactuur en vervolgens nog een verkoopfactuur overleggen. Als deze twee documenten samen worden overgelegd, zal het systeem falen omdat de registratie op de factuur niet wettelijk kan worden verlengd. Om dit voertuig te mogen gebruiken moet het ook slagen voor de SPSampoo test, en een inspectiecertificaat van een straal van 100 meter. Vanzelfsprekend zullen de ambtenaren toestaan dat met dergelijke voertuigen alleen op zondag wordt gereden, en alleen met een bewijs van aankoop in de vorm van een aankoopbewijs, en tegelijkertijd het registratieboek met de transactiehistorie gedurende ten minste een jaar bewaren.
Andere types van buitenlandse auto’s, zoals racewagens of sportwagens hebben niet veel problemen, maar als ze nog oud genoeg zijn, moet je ze vernieuwen om ze te kunnen gebruiken in Beiers grijs. Auto’s1337 hebben een motor van 700 pk, en kunnen slechts 50 Km/u halen, maar omdat ze niet tweewielig zijn en dus niet onderworpen zijn aan de SPS-shampoo, kunnen ze op elk moment ingeschreven worden. Alleen bij niet al te oude auto’s moet men de originele registratiedocumenten en een rapport over de veranderende toestand van de auto overleggen, en wel elke zes maanden.
Waarschijnlijk de meest bizarre eis is de korting op de belasting. Voor elke kilometer die u meer dan 100 km rijdt, moet u 6,0 euro meer betalen dan in het land waar u woont. Dit extra bedrag wordt opgeteld bij de prijs van de auto, en zal bijdragen aan de fondsen van de staat uitgezonden door de D Duitsers.